Rekomendacje

Zakładka zawiera wypowiedzi rodziców dzieci biorących udział w działalności ECEKON i wypowiedzi osób dorosłych biorących udział w tej działalności. Opinie osób prywatnych i instytucji na temat znaczenia kultury artystycznej w życiu osób z niepełnosprawnościami. Publikacja i treść wypowiedzi są autoryzowane.

Witamy,

Jesteśmy Rodzicami 14 letniego Jakuba, (…) Od niespełna roku dziecko uczęszcza na zajęcia muzyczne prowadzone przez ECEKON i uczy się gry na ksylofonie. Pomimo niezbyt długiego uczestnictwa Kubusia w zajęciach muzycznych nie wyobrażamy sobie jak mogłoby ich zabraknąć w życiu naszego dziecka i naszej rodziny. Zajęcia muzyczne okazały się być niezwykłą formą terapii dziecka. Podczas zajęć Kuba wykazuje się niespotkaną dotychczas koncentracją, jakiej nie zauważaliśmy przy innych formach terapii. Zajęcia muzyki są dla niego formą nagrody, o którą dopomina się każdego dnia. Również na nas – rodziców, nowa pasja naszego dziecka ma niezwykły wpływ. Trudno opisać jest to, co czuliśmy widząc nasze dziecko podczas pierwszego solowego koncertu, jego radość i satysfakcję oraz łzy i dumę dziadków, którzy towarzyszyli nam w koncercie. Uczucia takie jest niezwykle rzadkie w naszym życiu, w którym borykamy się z niepełnosprawnością dziecka. Bardzo miło jest patrzeć jak pomimo niepełnosprawności nie zostało przez innych wykluczone i jest wspierane w realizacji swojej pasji. W ECEKONIE pracują niezwykli ludzie, pełni pasji, zaangażowania i niezwykłej cierpliwości. Tworzą naprawdę wspaniałą, niezwykłą i rodzinną atmosferę. ECEKON stał się bardzo istotnym elementem życia naszego niepełnosprawnego dziecka i całej naszej rodziny. (…)

Witam,

jestem matką jednego z podopiecznych organizacji ECEKON i chciałabym przedstawić Państwu jak wielką rolę w jego życiu oraz rozwoju mają zajęcia, na które tam uczęszcza. Mój syn jest osobą niepełnosprawną. Do siedziby ECEKONu dojeżdżamy z małej wsi pod Gdańskiem komunikacją miejską, co już stanowi dla nas często nie lada wyzwanie. Wielką zaletą była dla nas lokalizacja placówki, która mieściła się w samym centrum miasta, ul Aksamitna 4a.  Bardzo zależy Nam, by taka możliwość nie została utracona, ponieważ z tego powodu musielibyśmy podjąć decyzję o rezygnacji z zajęć. Spotkania te pozwalają mojemu synowi nie tylko na częstszy kontakt ze sztuką i rówieśnikami, ale również budują jego wiarę we własne siły. Zauważyłam też, że od czasu kiedy rozpoczęliśmy swoją przygodę z ECEKONem mój syn wyciszył się i udoskonalił sprawność manualną.

Mam nadzieję, że nie zmuszą  Nas Państwo do zakończenia tej podróży poprzez brak dojazdu.  Zwracam się z prośbą o pozostawienie aktualnego miejsca spotkań tej grupy lub o przyznanie zastępczej placówki w pobliżu dworca PKS.

Nasza córka Katarzyna ma siedemnaście lat. (…) Kasia jest dzieckiem bardzo towarzyskim i równocześnie muzykalnym, kiedy więc dwa lata temu dowiedzieliśmy się o istnieniu ECEKON-u (Europejskiego Centrum Edukacji Kulturalnej Osób Niepełnosprawnych) i orkiestry Vita-Activa pomyśleliśmy, że takie miejsce jest szansą dla Kasi – szansą na przełamanie dojmującej samotności oraz na rozwój muzyczny. I nie pomyliliśmy się. Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że Kasia trafiła tutaj.
Dwadzieścia miesięcy temu Kasia rozpoczęła naukę gry na trąbce w ECEKON-ie pod kierunkiem pana Roberta Brackiego – świetnego muzyka i pedagoga, obdarzonego talentem współpracy z osobą niepełnosprawną, a przede wszystkim wielką cierpliwością. Nasza córka bardzo lubi lekcje z panem Robertem i chętnie gra na trąbce. Uczęszcza również na zajęcia zespołu instrumentów dętych. Nawiązuje znajomości z osobami niepełnosprawnymi. Koncertuje w szkole na akademiach i uroczystościach.
Kasia cierpi na zaburzenia lękowe. Jest dzieckiem bardzo poranionym. Doznała licznych niepowodzeń i przykrości uczęszczając do szkoły podstawowej. Teraz lęki znacznie zmalały, a samoocena córki znacznie wzrosła. Ma poczucie przynależności do grupy.
Zauważyliśmy, że osoby niepełnosprawne grające w orkiestrze i uczące się gry na instrumentach przychodzą często przynajmniej godzinę przed czasem po to, aby się spotkać i porozmawiać. Osoby te zaprzyjaźniły się ze sobą i widzimy, że jest to miejsce do którego lgną i którego potrzebują.

Drogi ECEKONIE dobrze, że jesteś!
Nasz synek Jasio uczy się od dwóch lat gry na pianinie pod opieką Pana Roberta Brackiego. O Ecekonie dowiedzieliśmy się na konferencji dotyczącej sytuacji osób niepełnosprawnych intelektualnie w Polsce i w Europie. Wykład pana Ryszarda Popowskiego był jasnym punktem tego tematu, jeśli chodzi o warunki w Polsce. W sposób bardzo rzeczowy i kompetentny przedstawił cele i działalność swojej organizacji. Mówił pięknie, ale bez farmazonów, dorabiania zbędnej ideologii i koloryzowania osób z upośledzeniem umysłowym oraz tego jak mogą odbierać muzykę. To nam zaimponowało. Nasz syn jest dzieckiem ze sprzężoną niepełnosprawnością, w tym z niedosłuchem obustronnym znacznym, mimo to został przyjęty do grona uczniów Ecekonu, nie przestraszyli się. Gra na pianinie jest dla niego rehabilitacją słuchu, ręki, koordynacji i usprawnianiem współpracy obu półkul dzięki zaangażowaniu obu rąk do grania. Jest też ćwiczeniem koncentracji i uwagi. Gra na instrumencie ma wielką zaletę dla dzieci podobnych do Jasia – efekty są dla dziecka szybko zauważalne – co jest bardzo motywujące. Dziecko czuje, że ma moc sprawczą. Wreszcie nasze dziecko potrafi coś czego inni nie potrafią, ma coś czym może zaimponować rodzinie i kolegom. Ma poczucie sprawstwa, poczucie, że jak nad czymś pracuje to to się udaje. Uczy się cierpliwości. Jest niedosłyszący, a już wie, że nacisnął nieprawidłowy dźwięk, sam się poprawia – za coś jest więc też odpowiedzialny. Występy wszystkich uczniów są tutaj traktowane bardzo poważnie i uroczyście.
Przychodząc na lekcje, my rodzice mamy możliwość spotkać innych rodziców, porozmawiać, wygadać się i wymienić informacje. Mamy też okazję poobserwować dorosłe osoby niepełnosprawne intelektualnie ( a takimi będą kiedyś nasze dzieci). Możemy zobaczyć jak dobrze czują się we własnym gronie, jak żartują, troszczą się o siebie nawzajem, jak czują się w tym miejscu szczęśliwi i bezpieczni. Jestem pewna, że próby i spotkania są sensem ich życia i wyznaczają jego rytm.
Jest to miejsce, gdzie osoby z upośledzeniem intelektualnym są szanowane i poważnie traktowane.

Chciałabym serdecznie podziękować ośrodkowi ECEKON za całoroczną pracę z moim synem. Krzysztof już czwarty rok uczy się gry na kontrabasie i bardzo to lubi. Krzysztof ma orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności (…) i uczestnictwo w zajęciach ECEKON-u ma w jego przypadku ogromne znaczenie terapeutyczne. Krzysztof dwa razy w tygodniu przyjeżdża na lekcje muzyki, co bardzo buduje jego samodzielność i umiejętność poruszania się po mieście. Bierze udział również w projektach gry zespołowej – muzyka kameralna, co pomaga mu w socjalizacji, a ma z tym kłopoty. (…) Gra na kontrabasie pozwala mu zaistnieć w środowisku nie tylko osób niepełnosprawnych, ale także w grupie rówieśniczej na osiedlu, oraz wśród dorosłych. Może imponować rówieśnikom nie tylko paleniem papierosów lub piciem alkoholu, ale wykonywaniem czynności, której oni nie potrafią. W jego przypadku ma to ogromne znaczenie (…) Lekcje dwa razy w tygodniu pomagają mu też twórczo zagospodarować czas wolny (…) W bieżącym roku, przy walnej pomocy Politechniki Gdańskiej, udało się nam zakupić instrument na własność. Krzysztof może na nim ćwiczyć w domu, oraz grać na uroczystościach domowych, występach szkolnych lub kościelnych. Bardzo to pomaga mu nie czuć się „zaszufladkowanym” jako osoba niepełnosprawna, a imponować również osobom pełnosprawnym. Posiada coś własnego, czego inni nie mają i umie coś, czego inni nie umieją. Ma to również duże znaczenie dla funkcjonowania wśród zdrowego rodzeństwa (również utalentowanego, na szczęście w innych kategoriach ;-)).
Krzysztof jest osobą silnie nadpobudliwą. Gra na kontrabasie, który ma niskie dźwięki, działa na niego uspokajająco. Pomaga mu to radzić sobie ze stresem. Dzięki uczestniczeniu w zajęciach zainteresował się także muzyką poważną, zwłaszcza organową, a ta również bardzo go uspokaja. Próbuje także improwizacji na keyboardzie i akordeonie – również świetny sposób na twórcze radzenie sobie z nudą i stresem.

Biorąc pod uwagę wszystkie te zalety z uczestnictwa Krzysztofa w programie ECEKON mam nadzieję, że będzie mógł kontynuować naukę gry na instrumencie w kolejnych latach.

ECEKON – Gdańsk, ul. Aksamitna.

Kierujemy słowa podziękowania do P. Mirosławy Lipińskiej i P. Ryszarda Popowskiego za serce i wysiłek włożony w prowadzenie placówki przy ul. Aksamitnej. Tu stworzyła się jedna wielka rodzina osób rozumiejących się i wzajemnie sobie życzliwych.

Nasza córka oderwała się w końcu od telewizora, tabletu, komórki. Przez 2 lata nauki (raz w tygodniu po 45 minut) umie już zagrać 13 krótkich utworów i 3 kolędy na saksofonie. Gra również na bębnach –  talent, o którym nie mieliśmy pojęcia. Piękny koncert Orkiestry Vita Activa na 20-lecie istnienia wprawił nas w zachwyt i zdumienie,  że tak potrafi grać orkiestra składająca się z osób niepełnosprawnych. Cieszymy się ogromnie, że nasza córka znalazła tam przyjaciół i zajęcie, które ją absorbuje. Wiemy ile radości sprawia jej każdy występ lub uczestnictwo w koncercie. Szkoda tylko, że tak pożyteczną działalność prowadzi się w tak skromnych warunkach.

Mamy nadzieję, że w niedługim czasie władze miasta Gdańska docenią działalność ECEKON i przydzielą w końcu jakieś przyzwoite lokum.

Rodzice Ewy.

Nasz syn Filip od ośmiu lat uczestniczy w projekcie kształcenia muzycznego prowadzonym przez ECEKON. Filip zawsze lubił muzykę, ma doskonały słuch i poczucie rytmu. Ośrodek ECEKON to miejsce, gdzie osoby niepełnosprawne, takie jak Filip mogą te talenty i zainteresowania rozwijać pod kierunkiem profesjonalnej kadry. Nauka i ćwiczenia w ramach ECEKONu pozwoliły mu osiągnąć taki poziom, że od dwóch lat gra w orkiestrze Vita Activa, jedynej w Polsce orkiestrze integracyjnej, w której grają dorosłe osoby niepełnosprawne z upośledzeniem umysłowym.

Zajęcia w ECEKONie nie tylko rozwijają muzycznie, ale też rozwijają osobowość naszych dzieci. Ośrodek prowadzi zajęcia wychowania kulturalnego, kształtujące w nich wzory zachowania i rozwijające ich poczucie własnej wartości. Oprócz własnych zajęć muzycznych i wychowania kulturalnego, ośrodek organizuje dla swoich podopiecznych wyjścia na koncerty innych muzyków oraz spacery z przewodnikiem po Gdańsku i po regionie.

Te lata zmieniły życie Filipa i nasze. U Filipa pojawiła się umiejętność pracy w zespole, zwiększyła się koncentracja uwagi i poczucie obowiązku. Stał się znacznie bardziej samodzielny i pomocny dla rodziny. Nigdy przez te lata Filip nie opuścił zajęć, ani się nie spóźnił, chociaż nikt go do nich nie zmusza.

Ośrodek ECEKONu to też miejsce spotkań dla ludzi, którzy zwykle mają mniej znajomych i przyjaciół niż osoby zdrowe. Są to spotkania bardzo dla nich ważne. Dlatego istotne jest, że ośrodek znajduje się w miejscu dobrze skomunikowanym, do którego można szybko dotrzeć kilkoma środkami komunikacji publicznej z różnych dzielnic miasta. (…)

Nazywam się Iwona Lewandowska. (…) od 3 lat uczęszczam do ECEKONU. Idąc do ECEKONU nigdy prędzej nie trzymałam nawet saksofonu w ręku co więcej nie widziałam instrumetu na żywo, wiedziałam tylko, że chcę na nim grać. Mijają 3 lata mojej nauki i moje marzenie się spełniło, dziś z mojego instrumentu płynie muzyka.

ECEKON to piękna inicjatywa, poprzez muzyko-terapię, terapię oddechem czy poprawianie sprawności poprzez wykonywanie chwytów, odzyskałam wiarę, że człowiek chory też jest w stanie się jeszcze czegoś nauczyć. Świetni, profesjonalni z ogromnymi umiejętnościami nauczyciele tworzą w ECEKONIE wspaniałą atmosferę. Jestem bardzo wdzięczna ECEKONOWI i Panu Januszowi Skorupskiemu świetnemu saksofoniście za to, że dostałam tak ogromną szansę, to już się stało połknęłam bakcyla i nie przestanę już grać. Dziękuję za to, że są takie miejsca gdzie świat się zatrzymuje i jesteś tylko Ty i instrument i muzyka która jest Twoim tworem.

Wierzę, że bariery z jakimi borykają sie na codzień niepełnosprawni zostaną pokonane i placówka ECEKONU zostanie dostosowana do Naszych potrzeb..

Z poważaniem

Iwona Lewandowska

Całym sercem podpisuję się pod projektem ECEKON o powołaniu placówki edukacji kulturalnej i animacji kultury, dedykowanej przede wszystkim dla osób z niepełnosprawnościami. Zaangażowanie i ogromny wkład pracy, jaki założyciele i zespół nauczycieli wkładają w rozwój i spełnianie pasji swoich uczniów, jaką jest muzyka, jest zauważalny we wszystkich aspektach działalności placówki. Jestem stałą bywalczynią koncertów tematycznych organizowanych przez ECEKON, podczas których uśmiech i podziw nie schodzi mi z twarzy. Brak mi słów, żeby opisać niesamowite emocje i atmosferę, która towarzyszy tym spotkaniom. Osobiście znam kilka osób, których możliwość korzystania z oferty ECEKON odmieniła życie na lepsze. Z ogromną radością obserwuję Ich ogromne postępy. Nie mam najmniejszych wątpliwości, że placówka taka, jak ECEKON, jak mało kto zasługuje na wszystko, co najlepsze.

Z poważaniem – Beata Barańska

(nauczycielka)

Joanna Orlikowska jest członkiem Orkiestry Vita Activa. Opowiada o swoim udziale w działalności OVA i ECEKON – posłuchaj wypowiedzi Joanny.

Emilia Matejak jest członkiem Orkiestry Vita Activa od ponad 10 lat. Opowiada o swoim udziale w działalności zespołu i o Orkiestrze – „Bo to warto posłuchać”.

Szanowni Państwo!

Szkoła Podstawowa nr 44 w Gdańsku jest placówką, która w swojej pracy od niemal ćwierć wieku kieruje się ideą integracji, wyrażającej się w słowach Szkoła dla wszystkich. Oznacza to, że uczymy i wychowujemy dzieci, które różnią się między sobą możliwościami we wszystkich sferach rozwoju. Wielu naszych uczniów i absolwentów jest uczestnikami programu ECEKON. Z radością obserwujemy, jak wspaniale rozwijają swoje talenty, jak dzięki umiejętnościom zdobywanym w czasie lekcji śpiewu, gry na rozmaitych instrumentach, uczestniczeniu w pracy zespołów muzycznych stają się pewniejsi siebie, świadomi swoich kompetencji. Odnoszą sukcesy, cieszą się nimi i dzielą z innymi. Sukcesy uczniów ECEKON-u są sukcesami całych rodzin, są dowodem na to, że niepełnosprawność intelektualna nie musi być przeszkodą w życiu pełnym treści.

Jako dyrekcja i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 44 wyrażamy entuzjastyczne poparcie dla idei, którą realizują wszystkie osoby zaangażowane w program ECEKON. Program ten jest ucieleśnieniem idei bliskiej nam wszystkim. Jest inicjatywą godną rozwoju i naśladowania przez wszystkich, którym leży na sercu dobro osób z niepełnosprawnością, jako pełnoprawnych uczestników życia społecznego. Wierzymy, że już wkrótce ECEKON doczeka się siedziby z prawdziwego zdarzenia, z prawdziwą salą koncertową, w której utwory wykonywane przez młodych muzyków zabrzmią jeszcze donioślej!

mgr Maciej Barański

Dyrektor Szkoły